Geyve

Kaynak : www.geyve.gov.tr

COĞRAFİ KONUMU

Marmara Bölgesi’nde, Sakarya İline bağlı bir ilçe olan Geyve, doğusunda Taraklı ve Karapürçek, batısında Pamukova ilçesi, kuzeyinde Sakarya Merkez ve Sapanca, güneyinde ise Osmaneli ve Gölpazarı ilçeleri ile çevrilidir. Sakarya İlinin güneyinde yer alan Geyve’nin kuzeyini Samanlı Dağları engebelendirir. İlçenin güneyinde Pamukova yer almaktadır. Domdom Kaya, Kirpiyan ve Karagöl Yaylaları ilçenin belli başlı düzlükleridir.

Sakarya Nehri’nin dik yamaçlı, Samanlı Dağlarının doğu kesiminde Geyve Boğazı bulunmaktadır. Boğazın yamaçlarındaki kristalli şist tabakaları MÖ. 136-65 milyon yıl önce bu arazinin oluştuğunu göstermektedir.

Genel Durumu

Geyve ilçesi 1839 tarihinde ilçe olmuştur. 1939`da belediye teşkilatı kurulmuştur. İl merkezine uzaklığı 35 km`dir. Yüzölçümü 780 km² olan ilçenin denizden yüksekliği 80 m`dir. Arazinin Sakarya nehri boyunca Bayat, Eşme ve Doğantepe arasındaki takriben % 20 lik kısmı ova, bakiye % 80'i ise dağlık ve ormanlıktır. İlçenin Doğusu Taraklı ve Karapürçek, Batısı Pamukova, Kuzeyi Adapazarı (Sakarya Merkez) ve Sapanca, Güneyi ise Osmaneli ve Gölpazarı ilçeleri ile hemhuduttur. İklim genelde ılıman ve yağışlıdır. Akdeniz, Karadeniz ve Karasal İklimlerin karışımıdır.

İlçeye bağlı 1 bucak, 2 belediye ve 63 köy bulunmaktadır. 1988 yılında Taraklı ve Pamukova bucakları ilçemizden ayrılarak ilçe yapılmışlardır. Bu son bölünmeden sonra halen 63 köy , 1 kasaba ( Alifuatpaşa ) ve ilçe merkezi olmak üzere 65 idari yerleşim birimi kalmıştır. İlçe merkezinde 6 mahalle, Alifuatpaşa Beldesinde 4 mahalle mevcuttur. Köylere bağlı ve yakınında mahalle olarak 64 adet yerleşim birimleri bulunmaktadır.

Sosyal Durum

İlçe halkı sürekli yerleşik olanlarla (Manav Yerli) Muhacere ve mübadele esnasında naklen ve Kafkasya ve Balkanlardan gelenler ve yurt içi nüfus hareketi neticesi Karadeniz Bölgesinden gelenlerden müteşekkildir. Halkın tamamı etnik ve itikadi bütünlük arzetmektedir. Her hangi bir farklılık yoktur.Halk genel olarak örf, adet ve ananesine bağlıdır.Gelenekler kuvvetle yaşatılmaktadır. Bayram, düğün, cenaze veya yardımlaşma ile ilgili hususlarda bu açıkca görülmektedir. Halk gerek karşılıklı olarak birbirine, gerekse devlet görevlilerine son derece hürmetkardır.İş ve çalışma hayatı sosyal hayatın yarattığı düzende, düzenli bir şekilde devam eder. İş hayatından doğan anlaşmazlıklar yoktur. Hırsızlık, mala, cana ve ırza tecavüz vakalarının çok az görülüşü de bunun bariz bir göstergesidir. Evler genelde sıhhi ve sağlıklıdır. İlçede % 70 oranında ziraat yapıldığından konutlar da bu yapıya uygundur. Köyden kente göç hızı yavaştır.

Tütün, ayçiçeği ve şeker pancarı önemli düzeyde üretilmektedir ..

Meyve ve sebze üretim potansiyeli yüksek olan ilçemizde iç ve dış piyasaların tuttuğu kaliteli ve standart çeşitlerin yetiştirilmesine rağmen fiyat istikrarı ve üretim planlaması yapılmadığı için yetiştiriciler ürününü genellikle istenilen fiyatta değerlendirememektedirler.

Gerek ihracat gerek iç piyasada büyük tüketim merkezlerine yakınlık modern ziraat usullerinin benimsenmesi araç ve gereç yönünden çiftçinin kuvvetlenmesi üretimin ve kalitenin artmasına sebep olmaktadır.

Seracılığın son yıllarda gelişme göstermesi bu yöndeki teşvik ve çalışmalar bitkisel üretimi ekonomik manada geliştirecek önemli bir etkendir. İlk aşamada kurulan seraların 500 m2 nin altında olması nedeniyle seracılıktan beklenilen fayda sağlanamamıştır .

İlçemizde son iki yılda yapılan meyve ve sebze festivalinin yeni komisyoncuların İlçemize gelmesinde de etkisinin olduğu talep artşındasn anlaşılmaktadır.

Kaynak : www.geyve.gov.tr

Tarım

İlçemiz meyve ve sebzenin yetiştirildiği önemli bir üretim merkezidir. İklimin ılıman olması ve verimli toprakları sayesinde turunçgil ve çay bitkisi dışında bütün bitkilerin yetişmesi ve verimi için gayet elverişlidir. Üretimi yapılan başlıca ürünlerden özellikle bölge çapında bağcılık ve meyvecilik öncelik ve önem taşır.

İlçemiz ekonomisi % 70 itibari ile tarıma dayanmakta olup ilçenin büyük tüketim merkezlerine yakınlığı daha da önem kazanmaktadır. Tarımın ekonomideki payını daha da önemli kılmaktadır.

Bitkisel üretimin başında bağcılık gelmektedir. Çeşit olarak Avrupa piyasalarında tutulan müşküle çeşidi bol miktarda yetiştirilmekte olup üretimin % 60 ını teşkil eder. Son yıllarda kordon sistemi bağ tesisleri yapılmaya başlanmış olup bağcılığın daha da geliştirilmesinde önemli bir etkendir. Son yıllarda bağ alanları ova köylerinin dışında kalan köylerimizde önemli bir yoğunluk kazanmaya başlamıştır.

Meyvecilik, ekonomik değer ifade eden ürünlerin başında gelmektedir. Özellikle Dünya piyasalarında tutulan Limon ayvası çeşidi İlçemizde üretilmekte olup dünyanın birçok ülkesine ihracat edilmektedir. Türkiye’nin bütün illerine pazarlaması yapılmaktadır .ELMA meyvecilik içerisinde diğer önemli bir çeşittir. Elma üretiminin % 70 ini Starking çeşidi teşkil etmektedir. KİRAZ ve ŞEFTALİ üretimi son yıllarda gelişme göstermiş, özellikle kirazın yeni standart çeşitleri ilçemizde üretilmeye başlayınca ihracat imkanı da artmıştır. Çiftçinin üretimde tercihi bodur kiraz yönünde olmaya başlamıştır. 2002-2003 fidan dikim sezonunda ayva ve elma fidanı dikin sahalarının önemli düzeyde arttığı gözlenmektedir .

Sebzecilik İlçede bitkisel üretimin önemli bir koludur. Özellikle soğan dünya piyasalarının tuttuğu bir çeşit olup iç ve dış pazarlara satışı yapılmaktadır. Yine Domates ve salçalık Biberde iç ve dış piyasalarda alıcı bulan diğer önemli sebze türü dür.

Ekonomisi

İlçe ekonomisi % 70 tarıma dayalıdır.Toplam tarım alanı 19.922 hektardır. Bunun 4.460 hektarında sulu tarım, geri kalan 15.462 hektarlık kısmında ise kuru tarım yapılmaktadır.Üretimi yapılan başlıca ürünlerden özellikle bölge çapında bağcılık ve meyvecilik önemli bir gelirdir.

İlçemizde çiftçi ailesi yaklaşık 6.400 dir.Bunun 4.076 sı köylerde, geri kalanı da merkezde oturmaktadır.

Önem sırasına göre tarla bitkilerinden buğday 17.500 ton, kuru soğan 1.500 ton, şeker pancarı 4.250 ton, arpa 6.000 tondur.Sebzelerden domates 33.600 ton, ıspanak 2.500 ton, meyvelerden üzüm 19.140 ton, elma 61.000 ton, ayva 17.640 ton, kiraz 13.270 ton olarak sıralanmaktadır.

İlçemizde hayvancılık genellikle büyükbaşlarda besicilik ve süt sığırcılığı şeklindedir. Besi tavukçuluğu da son yıllarda artış göstermektedir. Alifuatpaşa Kasabasında halen yıllık 700 bin kesim yapan Şen Piliç A.Ş. Entegre tesisi mevcuttur. Arıcılık 35 köyde 71 çiftçi ailesi tarafından 1.495 fenni, 400 adette eski tip olmak üzere 1895 kovanda yapılmaktadır. 33.297 Kg. bal ve 1.00 Kg. bal mumu elde edilmektedir.

Kaynak : www.geyve.gov.tr

SANAYİ

İlçemizde son yıllarda tekstil sanayi gelişme göstermiştir.

-Uğur Balkuv, Salih Triko, Sateks, Asteks gibi tekstil sanayi ile uğraşan fabrikalar açılmış ve faaliyetlerini sürdürmektedirler.

-Ayrıca; Ali Fuat Paşa Beldesinde saatte 6000 adet etlik piliç kesimi yapan

Şen-Piliç entegre tesisi mevcuttur.

-Kastaş hazır beton direk fabrikası da Ali Fuat Paşa Beldesinde faaliyetini sürdürmektedir. Bu fabrikalar yöre halkına istihdam sağlamaktadırlar.

 

Tarihi

İlçemizin ismi Rumca GEKVE kelimesine dayanmaktadır. Türklerce Geyve söylenegelmiştir.


Geyve Türklerce 1312'de Osman Gazi Devrinde fetih edilmiştir. Tarihi olarak 150 akçelik bir Kazayı şerif olduğu kaydedilmiştir. Geyve 1338 de kaza olmuştur. 33 Km.lik bir yolla Sakarya'ya bağlıdır. Milli Mücadelenin önemli merkezlerinden biridir. 1920`lerde Yunan işgal ve hücumları karşısında derhal "Geyve ve Havalisi Grup Komutanlığı" adı ile milis teşkilatı kurulmuştur.

Daha sonra istiklal harbi komutanlarından Ali Fuat CEBESOY Paşa şimdi kendi adı ile anılan kasabamızda karargah kurarak milli mücadelede mühim vazifeler ifa etmiştir. Bunun neticesinde Geyve işgal görmemiş, düşman buraya yaklaşamamıştır.


İlçe topraklarını Sakarya Nehri ve Geyve Suyu sulamaktadır.İl merkezine 35 km. uzaklıktaki ilçenin deniz seviyesinden yüksekliği 80 m.dir. Yüzölçümü 780 km2 olup, toplam nüfusu 42.208’dir.
18 yıl önce
Yorumlar_
[İlk yorum yapan siz olun]