Pandemi ve Rusya-Ukrayna savaşı ve bir çok etken derken her şey gibi tarım ürünlerinin de fiyatları katlandıkça katlandı. Özellikle son 1 yıldaki fiyat farkları şok edici düzeyde. Stokçuluk ve fahiş fiyat artımı ile sebze fiyatları adeta tavan yaptı. Türkiye’deki enflasyonun yüzde 50’den fazla artış göstermesine rağmen tarım ürünlerindeki artış bunun katbekat üstünde.
Türkiye tarım ülkesiyken, vatandaş şu an pek çok ürünü sofrasında göremiyor ve pek çok ürünü ithal ediyor. Çiftçi sayısı son 12 yılda yüzde 48, tarım alanları ise 18 yılda yüzde 12.3 azaldı.
Enflasyon artarken, halk gıdaya ulaşamaz hale geldi.
Patlıcan artık vatandaşa lüks!
Domates artık vatandaşa lüks!
Sivri biber artık vatandaşa lüks....
Ve daha nice temel gıda maddelerimiz lüks!
Verimli topraklara sahibiz ama verim elde edemiyoruz. Toprakları işlemiyoruz. Bu durumda vatandaşlar, yerli üretimi ve çiftçiyi destekleyerek, ithalata dayalı tarım politikası yerine, Türkiye’nin tarımsal potansiyelini değerlendirecek, üretim odaklı ulusal bir politikaya çok acil geçiş yapılması gerektiğini savunmaktadır.